دابه الارض

بسم الله الرحمن الرحیم 

دابـه الارض یکی از مفاهیم مهم شیعه است که در زمینه ظهور و محشر و هر دو اینها بسیار مهم می نماید. 

برای آشنایی بیشتر با این مفهوم سعی داریم طی چند پست مفهوم دابه الارض را بهتر تشریح کنیم:  

«دابة الارض» به طور قطع یک انسان است که پس از ظهور می‌آید. چنان چه حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: آگاه باشید! قسم به خداوند که دابة الارض ، انسان است» (نجم الثاقب). و خروج «دابة الارض» نه تنها پس از ظهور است، بلکه مدت‌های مدید پس از برقراری حکومت عدل در سرتاسر جهان است و به طور کلی یکی از نشانه‌های برپایی قیامت می‌باشد. لذا طبق احادیث، پس از ظهور دابة الارض دیگر هیچ توبه‌ای از کسی پذیرفته نمی‌‌گردد. 

واژه‌ی «دابة الارض» از آیه مبارکه‌ی ذیل اخذ شده و اشاره صریح به رجعت دارد:

«وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یوقِنُونَ» (النمل - 82)

ترجمه: و هنگامى که فرمان عذاب آنان صادر شود (و قیامت نزدیک شود) جنبنده‏اى را از زمین براى آنان خارج مى‏کنیم که با آنان تکلم مى‏کند و مى‏گوید: مردم به آیات ما یقین ندارند و ایمان نمى‏آورند. 

شاید برخی گمان کنند که بدین وصف «دابة الارض» یک شخص مجهول است. اما احادیث و روایات معتبر تصریح دارند که او کسی نیست به جز حضرت مولی الموحدین، امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابیطالب علیه‌السلام که قسیم جنت و نار است.

قضاوت علی(ع)

بسم الله الرحمن الرحیم 

^{او که جوانی نورس بود سراسیمه و شوریده حال در کوچه های مدینه گردش می کرد، و پیوسته از سوز دل به درگاه خدا می نالید : (ای عادل ترین عادلان! میان من و مادرم حکم کن.)}

مادر مبند این دست را

^{بسم الله الرحمن الرحیم} 

^{مادر مبند این دست را کاین دست از حیدر بود}

^{این دست در اوج سما افلاک را رهبر بود}

^{این دست در ویرانه های ایتام را یاور بود}

^{این دست در راه خدا بر دشمنان صفدر بود}

^{یه خاطره از دوران کودکی مادر یاد آوری کرد:}

^{در خاطرت ناید مگر ای مادر پاکیزه خو}

^{روزی که با شیری شدی در چشمه ساری روبرو}

^{اهریمن وحشت ترا شد حمله ور از چهار سو}

^{ناگه برای یاریت آمد جوانی ماهرو}

^{او شیر را رد کرد و تو دادی گلو بندت به او}

^{آنکس که دادی هدیه اش ای مهربان مادر منم}

ذکر علی عبادت

^{بسم الله الرحمن الرحیم}

^{امروز حدیثی ارزشمند از رسولخدا(ص) به روایت حضرت امام صادق(ع) در شرح مقام مولا امیر المونین (ع) نقل میکنم.}

^{امید که خداوند تبارک و تعالی ما را از متمسکین به ولایت مولا امیر المونین(ع) قرار دهد.}

^{شهادت میدهم که ولایت علی (ع) حبل المتین و عروه الوثقی است و کسانی که از آن دور شوند گمراهند.}

^{خداوندا ما را از گمراهان قرار مده.}

^{برای دیدن حدیث لطفاً ادامه مطلب را ببینید}

شیر برنج

^{بسم الله الرحمن الرحیم} 

^{فقط برای اینکه یه کمی روحیه عوض کنیم ایام ماه مبارک رجب مبارک داستان شیر برنج رو بخونید روحیه عوض کنید.} 

^{یک روز عمر به امیر المومنین (ع)گفت :من امروز ناهار چی میخورم؟}

 ^{امیر المومنین (ع):شیر برنج}

^{عمر:برای اینکه حرفت اشتباه در بیاد وسر لج تو هم شده یه چیز دیگرمیخورم}

 ^{امیر المومنین (ع):باشه..}

^{عمر رفت خونه گفت :ناهار چی داریم؟}

^{همسرش:شیر برنج}

^{رفت خونه مامانش . ناهار چی دارید؟شیر برنج}

^{خونه خواهرش همینطور}

^{هر جا توانست رفت همه شیربرنج داشتن}

^{ناراحت شد از شهر رفت بیرون}

^{یک کاروان دید گفت به من ناهار میدین؟}

^{گفتن باشه بشرطی که غذامون را هم بزنی}

^{رفت هم زد دید شیر برنجه}

^{از غذا نخورد کاروانیها گفتند چرا نمیخوری؟}

^{گفت دوست ندارم}

^{بهش شک کردند گفتند باید بخوری اما قبول نکرد}

^{گرفتند کتکش زدند تا بخوره مطمِِِئن بشوند چیزی تو غذا نریخته}

^{به زور خورد}

^فرداش

 ^{امیر المومنین (ع):دیروز ناهار چی خوردی؟}

^{عمر:شیر برنج نخوردم}

 ^{امیر المومنین (ع):خوردی همراه با کتک...}